213. Sukienka

Ochłodziło się trochę, więc uprasowałam sukienkę, którą skończyłam szyć w sobotę.
Materiał kupiłam kilka lat temu w małym wiejskim sklepiku, do którego zaprowadziła mnie ścieżka. Urzekł mnie ten haftowany brzeg.

Materiał (mieszanka lnu i bawełny) kupiłam na spódnicę, ale zanim ją uszyłam to zmieniłam zdanie. Postanowiłam uszyć sukienkę. Dokładnie taki fason jak na zdjęciu - tu zdania nie zmieniłam nawet w trakcie szycia (co nader często mi się zdarza).
Tyle, że czasu na szycie nie było, no i materiał też musiał nabrać mocy urzędowej.
Ale się doczekał. Wyjęłam go z szafy we czwartek i zdekatyzowałam, a w piątek zaczęłam szycie.
Góra uszyta została na podstawie wykroju Buttericka. Zmieniłam ją tylko na swoje wymiary i dodałam ramiączka, których w oryginalnym wykroju nie było. Ramiączka są ustawione tak, żeby nie było widać ani milimetra biustonosza. Pod ramiączkami sukienki są wszyte "łapaczki" do przytrzymywania ramiączek biustonosza, żeby się przypadkiem któreś nie wysunęło. I dumna jestem bardzo, że tym razem o tych "łapaczkach" nie zapomniałam, bo trzeba je przyszyć zanim się zszyje ramiączka sukienki. Na prawej stronie są niewidoczne.
Dół szyty na zasadzie "tak krawiec kraje jak materii staje". Czyli prostokąt zmarszczony w pasie. Dół z koła na pewno by był ładniejszy, ale przy materiale, gdzie wzór idzie wzdłuż brzegu jest to niemożliwe.
Góra uszyta została  na bawełnianej podszewce, w którą wszyłam fiszbiny, żeby się lepiej układała, a dokładniej - nie marszczyła przy siadaniu, bo tkanina niestety się dość mocno gniecie.
Ale pora na zdjęcia sukienki.

Suwak się nie dopina, bo manekin jest nieco szerszy niż ja.

I dół sukienki - oczywiście na tiulowej halce :)

A na "warsztacie" kolejna sukienka. Powstanie, jeśli moja Prywatna Kontrola Jakości zaakceptuje wykrój i raczy z niego zejść  ;)